Pieter-South-Africa.reismee.nl

Het weer in Kaapstad veranderd waar je bij staat

Vandaag konden we voor het eerst een beetje uitslapen, de wekker ging om kwart voor 8. Normaal gesproken hadden we allebei het appartement al verlaten om ons ding te doen, Neeltje Stage en ik sight seeing. Maar nu had Neeltje geen stage meer dus kan ik haar de hele dag lastig vallen hahaha. Neeltje had gisteren afscheid genomen van haar klas, maar vandaag gingen we er ook heen zodat ik de school kon zien en de klas wat ze les had gegeven. Ik had ook stroopwafels meegenomen uit Nederland om aan de klas uit te delen. Maar voor dat het zover was moesten we ongeveer 40 minuten lopen, het weer ik Kaapstad is verraderlijk het kon zo omslaan waar je bij staat. We kijken wel om internet wat het weer doet maar het veranderd bijna om het uur, vandaag was er regen voorspeld. Wandelend na school kwamen we erachter dat het zonnetje stralend scheen, strak blauw lucht echt super lekker weer, dus konden we lekker wandeling maken na school. Neeltje klaagde altijd over de heuvels waar ze over heen moest fietsen en het laatste gedeelte ging ze lopen omdat ze de heuvel niet op kan, natuurlijk plaagde ik haar hiermee. Het eerste gedeelte viel mee je kon er lekker lopen, halverwege veranderd het in een vals platte gedeelte. Het leek niet dat het op liep, maar je kon wel voelen dat het zwaarder ging met lopen. Het laatste gedeelte kon je echt zien dat het heuvel op was, en het is hier een paradijs als je wielrenner bent en van klimmen houdt. Alleen is het jammer dat de automobilisten hier als kippen zonder kop rijden, dat is ook wel begrijpelijk als je weet hoe ze hier auto rijden leert. Het wandelen ging voorspoedig en voor we het wisten waren we op school, het is een hele mooie groene omgeving hier met een prachtig uitzicht om de Tafelberg. Onderweg na Neeltje zijn klas werd ik aan andere leraren en schoolpersoneel voorgesteld, 1 voor 1 allemaal vriendelijke mensen. Maar nu waren we voor de klas deur van Neeltje klas 6, heel voorzichtig klopte we aan en gingen we na binnen. De hele klas keek om en toen ze Neeltje zagen werden ze heel onrustig Nel Nel riepen ze, ik stelde me voor aan Neeltje zijn mentor Chris, een heel vriendelijke man, daarna stelde ik me voor aan de klas. Neeltje vertelde dat we wat lekkers hadden meegenomen uit Nederland, de klas werd nog onrustiger. We lieten de stroopwafels zien waarop 1 jongen stuiterdruk van werd en hele tijd stroopwafel achter elkaar zei, hoezo ADHD haha. De meeste kende het niet, maar als je er na vroeg vond iedereen het super lekker. Nadat we de stroopwafels hadden uitgedeeld gingen we weg uit de klas en liet Neeltje me de hele school zien. Na de bezichtiging liepen we weer richting ons huisje, omdat de die middag de Tafelberg op wilden met de kabelbaan. Eerst moesten we nog na het hostel van Neeltje, want Neeltje had haar fiets verkocht aan de schoonmaakster Gail. Dit is een Zuid Afrikaanse vrouw, Neeltje had al veel over haar verteld dus was wel grappig om haar te ontmoeten. Na het regelen van de betaling van de fiets gingen we nog een praatje maken met andere PABO studenten. Het weer was toen nog steeds heel mooi, ma na een tijdje keek ik na buiten en keek na de Tafelberg. Het was heel raar en mooi om te zien, dikke laag wolken daalde op de Tafelberg en ging langzaam met de berg mee na beneden. Het leek wel of een tafelkleed van wolken opeens over de berg was gelegd, het ging echt snel. Dit maak de tafelberg ook zo gevaarlijk voor beklimmers, het slaat zo om. Paar minuten later hoorde we gerommel en zagen we bliksemflitsen, we besloten om toen maar niet de berg om te gaan. Het was wel balen maar veel anders zat er niet op, we liepen weer na huis en opeens voelden we druppels, niet veel later begon het ook nog te regenen. Neeltje besloot toen om wat voor haar werkstuk te doen en ik besloot om na Cavendish te gaan, dat is een winkelcentrum hier vlakbij. We hadden een huurauto geregeld, maar de navigatie zou ons dan 1200 rand kosten, terwijl ik ze in de winkel voor 1100 zag liggen. Dus als echte Nederlander besloot ik rond te kijken om te zien welke ik wilde kopen, mijn oog viel al snel op de Garmin Nuvi 40. Een heel leuk systeempje en het koste rond de 1100 rand, en als we het niet meer nodig hebben gaan we het via internet verkopen dus dan hebben we voor een prikkie een navigatiesysteem. Neeltje had ook nog over een sprookjesboek wat ze hier verkochten dus besloot ik om daar ook na te kijken en te kopen. Al gauw had ik een boekenwinkel gevonden waar ze het verkochten, had wel geluk want het was de laatste wat ze hadden. Nu was het voor mij tijd om na huis te gaan, buiten aangekomen zag ik dat het letterlijk met bakken uit de lucht kwam. Pffff ben je in Afrika dan denk je aan regen als laatste, maar in de wintermaanden hier kan het veel regen en vergelijkbaar met Nederlands weer, alleen iets warmer. Thuis aangekomen maakte Neeltje gauw de deur los, en kwam ik nat binnen gelopen. Gauw even douchen en andere kleren aan, en toen ik klaar was kreeg ik een warm kopje thee. Vanavond is het de bedoeling dat we gaan uiteten in Kaapstad centrum met de mede studenten van Neeltje waar is mee in de hostel verbleef, dit geheel ter ere van 2 dames die morgen Zuid Afrika gaan verlaten.
Morgen staat voor ons op de planning dat we weer gaan proberen op de platte kant van de Tafelberg te komen, mits het weer het toe laat maar dat lezen jullie van zelf weer.

Rondje Seal Island

De wekker ging al vroeg Neeltje moest nog enkele dvd-tjes branden voordat ze na de laatste dag stage gaat, op de dvd-tjes heeft ze foto's gezet die ze de afgelopen maanden heeft gemaakt samen met haar stage klas. Du elke leerling krijgt een dvd met foto en persoonlijke tekst er op. Had ik maar zo'n Juf Neeltje gehad, terwijl Neeltje aan het douchen was stopte ik de eerste dvd er in, en kroop daarna lekker weer onder de warme dekens. Want voor mij was het te vroeg, ik had een boot tripje na Seal Island maar dat was pas om half 11 en het is nu 6 uur. Lekker in me warme bedje kon ik toch geen oog dicht meer krijgen, na Neeltje uitgewaaid te hebben kroop ik achter de laptop en tot me verbazing er was internet. Toen besloot ik daar gebruik van te maken en bestelde een huurauto voor onze vakantie, nu alleen op bevestigen drukken. Neeeeeeeeeeeeeeee internet eruit zoals wel vaker gebeurde, had nog ma 10 seconden nodig Grrrrrrrrrrr. Even later deed het internet er weer, weer op bevestigen drukken en je raadt het nooit weer vloog de verbinding weg, na wat woorden gezegd te hebben wat ik hier niet op internet kan zeggen besloot ik eerst te douchen, na een lekkere warme douch ging ik wat thee zetten en ik zag dat ik weer internet had. Snel weer al me gegevens invoeren voor dat ik op bevestigen wou drukken zag ik weer dat het internet weer niet deed, dus begon ik me aan te kleden en me tas in te pakken. Want vandaag staat Seal Island op de planning, na de teleurstelling van gisteren hadden ze goede hoop dat het vandaag met het weer wel goed zat behalve het kon alleen gaan regenen. Toen ik alles klaar had zag ik dat het internet het deed en drukte op bevestigen, wachten, nog even wachten en toen jaja de wonderen zijn de wereld niet uit het was afgerond jeahhhhhhhhhh;-). Nu moest ik alleen Dave bellen, dat is de man van de boot trip, en die bevestigde dat het vandaag helemaal goed gaat komen. Ik raapte al me spullen bij elkaar en ging op pad na de metro station richting Simonstad, het is wel een lange reis minimaal een uur. Want in Zuid Afrika zijn ze erger dan de NS, en onder het rijden kwam ik er ook achter. Bijna over het hele traject waren ze bezig met werkzaamheden dus de trein reedt super langzaam, terwijl het leek dat de tijd sneller ging pffffff. Het uurtje werd uit eindelijk anderhalf uur, dus belde gauw Dave op en zei dat ik al in Simonstad was en dat ik er aan kwam, want het was nu kwart over 10 en de boot vertrekt om half 11. Ik deed me rugzak om en zette die zo vast dat ik kon hardlopen zonder dat me rugtas heen en weer ging. Het tempo zat er goed in en ik kwam al gauw aan in de haven, zozo zei Dave You have been running, yes yes zei ik puffend. Gelukkig was ik nog redelijk op tijd. Ik moest 250 rand betalen voor de trip, half uur varen half uur om Seal Island varen en een half uur terug. We waren met 10 man en we moesten in een speedbootactige bootje, het kussen waar je op moest zitten waren lekker dik en ik kwam erachter waarom dat zo was. De stuurman legde uit wat we gingen doen, en als die te hard ging moesten we een hand opsteken zodat die zacht ging varen. Lets go zei die, en we gingen uit de haven, lekker rustig tempo, maar bij open zee aangekomen ging het harder. Ik zag aan het begin dat er 2 motoren van 250 pk achter zaten, en kan je zeggen dat vaart super lekker en snel, maar bij een golf klapper je hard op het water, en toen was ik blij dat ik op een hele dikke kussen zat hahaha. Het was een hele leuk ervaring zo varen over zee, en dit ging een half uur duren. Ik kan je aanraden om een trui en een windjack mee te nemen want op open water en met de snelheid van de boot kan het behoorlijk fris worden, onderweg zag ik jan van gent vogels vliegen, en op eens storten ze in 1 streep in het water m een vis te vangen. Ook zag ik een Afrikaanse pinguïn die aan het jagen was, dus het was een leuk tripje tot nu toe. Opeens gingen de motoren uit en de stuurman begon te praten we moesten om ons heen kijken want hij had een walvis gezien die net lucht ging happen, we hebben 5 minuten rond gedopperd, maar helaas we zagen niets meer. Dus veranderde hij de koers weer richting Seal Island, we konden al iets zien maar het duurt nog wel even voordat je er bent. En na een half uurtje waren we er ook, er lagen meerdere boten voor Seal Island onder ander boten voor cage divingen, kooi duiken met witte haaien. De stuurman zei dat in de wintermaanden ongeveer 40 tot 65 witte haaien rond het eiland zwemmen, dit betekend dat het de dodelijkste plaats op de wereld is om een stukje te gaan zwemmen. En wat deden de zeehonden, zwemmen, een eiland met 70.000 zeehonden erop. Er worden jaarlijks 20.000 zeehonden pups geboren, het was een hele aanzicht om te zien, een eiland vol zeehonden, maar in het water voor het eiland waren ze ook aan het zwemmen. Want daar was het water te ondiep voor de haaien, maar ongeveer 3x per dag gaat een hele groot groep van zeehonden jagen op vis. En daar zitten de haaien nu net de hele tijd op te wachten en een lekker stukje zeehond op te eten. De haaien zwommen er zeker rond, heb helaas niet kunnen zien, maar dat wil ik deze vakantie wel verandering in brengen. Want ga niet weg uit Zuid Afrika zonder een haai te zien. Opeens begon me neus raar te doen, een hele smerige penetrante geur kwam op ons af, de stuurman zei : reuken jullie dit, nou dit is hoe het ruikt als 70.000 zeehonden en duizenden vogels hun behoeftes doen. En wij zaten nu precies in de windrichting daarvan, al gauw werd de geur minder en we waren bijna rond de eiland. En dat betekende dat we weer vol gas richting Simonstad gingen. Onderweg terug zie je hier en daar weer zeevogel, en heel soms een pinguïn. Als ik in de maand Juli hetzelfde had gedaan, was de kans heel groot geweest dat we wel haaien hadden gezien en ook walvissen. Dan is het eigenlijk niet mogelijk om ze niet te zien, het is zo dat je op sommige plaatsen ze zelf van de kust kan zien. Helaas zit dat er voor ons niet in, Neeltje en ik gaan de kust langs afreizen, de kans is niet groot maar wel aanwezig om walvissen te zien dus we houden onze vingers al vast gekruist. We waren we terug in de haven van Simonstad en ik kan je zeggen dat het heel leuk is om te doen en zeker de 250 rand waard is. Ik was wel behoorlijk koud en voordat ik de trein in ging nam ik eerst nog een lekker bakje leut haha.

Een dagje Simonstad

Vandaag moest Neeltje haar visum verlengen en ik had een boot tripje Seal Island besteld, maar de dag begon voor ons allebei als een teleurstelling. Neeltje had een sms gekregen om de stempel op te halen, dus ze was om half 7 al na Kaapstad gegaan om op tijd aanwezig te zijn omdat er anders wachtrijen staan waar je wel 2 uur moet wachten. Maar ze had geluk ze was 12e, het geluk was echter snel op want aan de balie kreeg ze te horen dat de aanvraag was binnengekomen maar nog niet afgehandeld was. Dus Neeltje was een beetje geïrriteerd omdat ze daar voor niets was gekomen, maar dat was je eigenschuld vertelde de man achter de balie had je je sms beter moeten lezen. Terwijl ze de vorige keer hadden gezegd bij een sms moet je langskomen, dus Neeltje was niet te genieten toen ze thuis kwam. Al gauw was ze afgekoeld en ging ze naar haar stage, ik had ook pech Dave had gebeld en vertelde dat e boot trip niet door ging om dat er te veel golfen waren dus veelte gevaarlijk om uit te varen. Maar morgen moest het weer veel beter worden en dan was de kans groot dat het door ging, alleen nu had ik geen back-up plan voor de dag. Dus besloot ik wat te gaan wandelen in het haven van Simonstad, waar ook de basis van de Afrikaanse Marine is. Het weer was super lekker en begreep niet waarom het boot tripje afgelast, dus ben ik bij verschillende langs geweest om te informeren en over de prijs na te vragen want ik bij toch wel een Nederlander haha. Maar overal waar ik geweest was vertelden ze dat de zee heel onrustig was en te gevaarlijk om weg te gaan, maar morgen werd het weer beter en konden ze wel uitvaren. De prijzen verschillen overal, en is de moeite waard om bij verschillende langs te gaan. De prijzen liggen soms ver uitelkaar.
Na een tijd je rondgelopen te hebben besloot ik richting het station te lopen, en daar de berg op te wandelen. Tussen de huizen door liep ik na boven, het is wel gokken om een weg na boven te vinden. Gelukkig heb ik tijd genoeg en het zonnetje scheen super lekker, en daar kon ik lekker van genieten. Opeens kwam ik bij een oude kabelbaan en niet heel ver vandaan was ook een oude trap wat boven de berg opging, en die ging ik ook mooi nemen. Het enige nadelen is dat de trappen en paden best wel steil zijn, als je slecht te been bent moet je hier niet zo maar ergens heen lopen want het kost best veel energy en zweer druppels om boven te komen, vooral als het warm is. Onderweg hield ik me ogen wel open en keek om me heen, want wilde graag een slang spotten en op de foto zetten natuurlijk. Helaas de weg na boven geen slangen, maar wel gekko's. Gekko's zijn kleine hagedisjes, super leuk om te zien, heb ze natuurlijk een kiekje van geschoten. Het uitzicht over Simonstad, de zee en de bergen was ook super mooi. Het waren de zweetdruppels zeker waard, bovenop de berg was een graf. Een graf van een houd, deze hond was de mascotte van de Zuid Afrikaanse Marine. De hond heette Just Nuisance, en zag onder aan de berg ook al een bordje maar wist toen niet wat het was. Uit verhalen blijkt dat deze hond weggelopen is en toen in Simonstad is gevonden, de Marine heeft toen voor deze hond gezorgd. Maar de hond ging ook mee op verschillende boten van de Marine en is dus over de hele wereld geweest, omdat de hond altijd mee was werd hij ook in het leger opgenomen als Matroos. Toen de hond door ouderdom overleden was kreeg die ook een echte Marine begrafenis, en werd die bovenop de berg begraven waar ook het opleiding centrum van de Marine is. Kortom was het weer een geslaagd dagje, en liep ook voldaan weer de berg af om met de metro na huis te gaan. En dat is ook geen straf, want tussen Muizenberg en Simonstad gaat de metro strak langs de kust en kun je mooi over zee kijken, en als je de andere kant op kijkt zie je het de bergen van Kaapstad. Bah wat is het toch vervelend om hier te zijn hahahahaha.

Het was maandag en Neeltje moest weer na school om les te geven

Het was maandag en Neeltje moest weer na school om les te geven, gisteren had ze nog al last van spierpijn, dat was vandaag ook nix anders haha. Maar het blijft een doorzetter, strompelend van de trap af pakte ze haar fiets, heel langzaam stapte ze op en gaf ze me een kus en fietste met volle moed de berg op. Ik moest wel een beetje lachen op de manier hoe het allemaal ging, maar nu moest ik zelf aanmaken om wat van me dagje te maken. Hup de Metro in Kaapstad centrum en op weg na de platte kant van Tafelberg. Voor 60 rand vond ik een hele vriendelijke taxi chauffeur, deze man wou me graag wegbrengen. Het was ook een spraakzame man, een al pratende kwamen we onderaan bij de kabellift uit. Helaas was deze gesloten doordat het hard waaide, en het waaide behoorlijk dacht bijna dat ik me onderbroek verloren was. Het jammere was dat ik in me eentje ben, en dan je het gewoon niet veilig genoeg om de tafelberg te voet te beklimmen, zoals ik eerder vermeldt heb is dit een regel waar je moet aanhouden anders is het echt te gevaarlijk. Dus zat er voor mijn nix anders op om terug na beneden te gaan en dit keer met de benenwagen, ik had als doel richt Bo-Kaap te gaan dit is het Islamitische wijk van Kaapstad met allemaal gekleurde huizen. Maar ik was er nog lang niet eerst moest ik na beneden lopen en dan via Kloofnek Road richting Bo-Kaap lopen, gelukkig waaide het beneden niet zo hard als boven. Dus kon ik me trui en lange pijpen van me afrits broek uit doen, en lekker in het zonnetje lopen door Kaapstad Mmmmmmm. Genieten van het zonnetje kwam ik ook nog een kapper tegen, deze kapper was ingericht zoals het in de jaren 50 a 60 in America eruit zag. Ik moest toch na de kapper en waarom hier niet, al binnen lopend werd ik al na zo'n oude kappersstoel gewezen. De kapper vroeg wat ik wou en probeerde het in het Engels uit te leggen, onder het knippen kwam ik erachter dat de beste man beetje chagrijnig was. Het resultaat viel gelukkig wel mee en over de prijs was zeker nix te klagen 70 rand, een koopje hahaha. Gauw de beste man betalen en op na Bo-Kaap want ik was al dicht in de buurt, een kilometer verder was het dan, aan de rechterkant waren de huizen allemaal gekleurd, en ook allemaal verschillende kleuren geen huis wat naast elkaar stond had dezelfde kleur. Al lopende door Bo-Kaap besloot ik richting V & A Waterfront te lopen en daar het winkelcentrum te bezichtigen, waterfront ligt aan zee. Hoe dichterbij ik kwam begon het ook harder te waaien, het was fris terwijl het zonnetje lekker scheen. Waterfront is eigenlijk voor mensen met een dikke portemonnee, normaal gesproken zou ik dit overslaan maar ik was toch in het buurt van het winkelcentrum. Het winkelcentrum is echt luxe, alle grote en dure merken is hier te vinden, maar dan ook echt alles. Alles zie er dan ook gelikt uit, opzicht wel mooi om te zien maar dan is ook alles mee gezegd. Mocht je geld over hebben en het maakt niet uit hoeveel je ervoor betaald, dan ben je hier op het juiste adres. Het staat tot nu toe onder aan me lijstje van leuke dingen om te doen in Kaapstad. Al met al heb ik me vandaag prima vermaakt en ging weer met me benenwagen richting het metro station om na huis te gaan, ik wilde nog een boottripje boeken voor morgen om na Seal island te gaan. In het volgende verslag ga je lezen of dat gelukt is. Bye Bye

Zondag een lekker rustig dagje met zijn tweetjes

Zondag een lekker rustig dagje met zijn tweetjes, dit keer konden we lekker uitslapen nou ja als je de hele tijd vroeg op staat dan is half 8 voor ons uitslapen haha. Ik sprong lekker uit bed om te gaan douchen tot dat ik me omdraaide en zag dat Neeltje uit bed probeerde te komen, het ging niet zoals normaal ze keek me aan en zei dat ze heel veel spierpijn had van de beklimming van de Tafelberg. Dat zou nog wat worden want vandaag stond op de planning om na Kaapstad te gaan en daar 1 of 2 museums te bezichtigen, en hoe Neeltje er nu bij liep kon het nog wel eens een lange dag worden haha. Na een warme douch zei Neeltje dat het al een stuk beter ging, voor het ontbijt gingen we na Mug and Bean om daar lekker wat te eten en om met de laptop op internet te gaan om informatie in te winnen over Cape Point. Want het internet is hier bij ons heel droevig, het is de gok of je verbinding krijgt. Na het lekker ontbijtje en wat informatie rijker gingen we na Kaapstad, zoals gewoonlijk met de Metro. In Kaapstad aangekomen bleek het hier heel rustig te zijn, onder het lopen besloten we ongezouten pinda's te kopen voor de eekhoorns in het Company garden. We gingen na mr. Price om de nootje te kopen, daarna gingen we te voet verder na de Garden waar de eerste eekhoorns ons al aan het opwachten waren. We deden wat pinda's in onze handen en de eekhoorn kwam er aan lopen, nou heb je 2 optie wat er kan gebeuren.
1. De eekhoorn komt er aan en pakt heel schattig het pinda uit je hand en gaat het een stukje verder heel lief opeten.
2. De eekhoorn jacht alle andere eekhoorns in de buurt weg, stormt op je af en grijpt je hand, dan stouwt die een aantal pinda's in zijn kleine mondje, rent met bolle wangen weg om lekker van zijn pinda's te genieten.
Kortom heel grappig en leuk om te doen, en zeker een aanrader om het ook eens een keertje te proberen. Wat ook leuk was is om met een volle hand pinda's in je hand te staan op het grasveld, voor je het weet komen de duiven op je af, ze proberen met zijn allen op je hand te staan om de pinda's op te eten. We liepen weg en 30-tal duiven bleven ons volgen voor meer pinda's. Aan het einde van Company garden is het Natuur historische museum van Kaapstad, en dat was tevens onze eerste doel. De museum kosten hier ook bijna nix, 20 rand iets minder dan 2 euro. Het museum is vrij groot dus je kan je hier prima een tijdje vermaken, het is ook een heel mooi museum met van alles en nog wat. Ook zit er naast de museum een planetarium, om 1 uur was er een voorstelling en omdat we hier toch al waren besloten we een kaartje hier voor te kopen. We moesten een koepel in het licht werd gedoofd en via laserstralen projecteerde ze het sterrenstel op de koepel, ze vertelden over verschillende dingen, maar na een tijdje in het donker en in een heel lekker ligstoel begon mijn ogen wat zwaarder te worden. Vechtend tegen me oogleden om nog wat mee te krijgen, maar uiteindelijk ben ik toch even weg gedut. Opeens schrok ik wakker en Neeltje zei je heb geslapen he, ik zo Nee Nee hoor helemaal niet, had gewoon me ogen dicht, Jaja zei Neeltje lachend. Eigenlijk was het jammer dat ik ingedut was want het was heel interessant wat deze man kon vertellen. Na de show hebben we nog even rondgewandeld in het museum om daarna weer verder te gaan, om lekker wat te eten. We besloten om aan Long Street wat te eten, Long Street is the place to be for backpackers. Al lopende door de straat kwamen we een leuk ogende tentje tegen en besloten daar wat te eten, alleen het eten hier waas niet echt super, bestelde een club sandwich en kreeg een kipburger. Deze was op de kip na niet echt lekker, dus had alleen de kip opgegeten en de rest laten staan. Neeltje had tortilla's besteld en deze waren gelukkig voor haar wel lekker, desondanks besloten we hier niet te lang te blijven zitten. Na betaalt te hebben liepen we richting het metro station van Kaapstad, we wilde op tijd na huis gaan omdat we ook al een planning wilde maken voor onze vakantie. Onderweg zag ik nog steeds dat Neeltje nog niet helemaal lekker liep, vooral de trap afgaan ging lastig. Maar eigenwijs dat ze was vertelde ze dat ze geen last had en het prima kon, thuis aangekomen besloten we het lekker rustig aan te doen. Om vervolgens onze vakantie te plannen.

Tafelberg beklimmen via Skeleton Gorge en afdalen langs de Nursery Ravine

Vandaag weer lekker vroeg op gestaan want we wilden de

Vandaag weer lekker vroeg op gestaan want we wilden de Tafelberg beklimmen via Skeleton Gorge en afdalen langs de Nursery Ravine. Dus vroeg uit ons bedje, dat betekende rond half 6 kwart voor 6 eruit, want we moesten om 6 uur onze taxi chauffeur wakker bellen zodat die om half 7 bij ons aanwezig kon zijn. Gelukkig was die al wakker en om half 7 stond die netjes voor onze deur te wachten, het rare was wel dat er een vrouw op de voorstoel lag te slapen. Maar hier hebben we niet na gevraagd wat daar de bedoeling van was. We moesten na Kristenbosch dat is een Botanische tuin aan de voet van de Tafelberg hier begint onze klim ook, bij de ingang zagen we een bordje dat we 40 rand p.p. moesten betalen voor de entree ongeveer 4 euro. We gaven 100 rand en de bewaker keek ons aan en vroeg aan een andere bewaker om wissel geld die daarop raar keek na de andere en tegen ons zei dat we door konden lopen. We vonden dit raar maar aan het einde van de wandeling kwamen we erachter dat de entree voor 8 uur gratis is, want de ene bewaker die zei dat we door konden lopen zag ons aan het einde van de wandeling en sprak ons vriendelijke aan en bood zijn excuses voor de andere bewaker want die had gelijk moeten zeggen dat het gratis was en niet aan hem moest vragen voor wisselgeld. Hij had de andere bewaker niet gemeld bij de leiding maar wel een hard woordje tegen hem gesproken. Na een praatje met deze vriendelijke man gemaakt te hebben bedankten we heb nog. Maar dit gebeurde aan de einde dus ik dwaal een beetje af, we gingen na binnen en het was heel mooi in het schermer. Het uitzicht over Kaapstad was prachtig met al die lichtjes, en we konden de tafelberg ook goed zien dus begonnen we met goede moed de klim. Zoals ik zei begonnen we in de tuin van Kristenbosch een aanrader voor tuinliefhebbers en wandelaars, via paden liepen we richting Skeleton Gorge. Deze begint lekker rustig en tot nu toe niet heel moeilijk, maar de mentor van Neeltje had deze beklimming en afdaling aangeraden. En zei dat die goed te doen is en ook veilig, want op de Tafelberg kun je door 2 dingen overvallen worden en dat zijn berovers en het weer, dit gebied is niet heel erg populair bij toeristen dus de kans op beroving was heel erg klein en door in groepen te gaan wordt de kans heel maar kleiner. Het weer is ook heel erg gevaarlijk, er vallen elke jaar doden daar dat mensen in heel slecht weer terecht komen. Maar om het samen te vatten, als je de tafelberg beklimt moet je dat nooit in je eentje doen en heel goed opletten wat het weer doet. De klim begon rustig en het is heel goed onderhouden, steeds ver en ver werd de route ook moeilijker en zwaarder maar zeker niet onmogelijk een beetje basis conditie en klim kunsten kun je deze route prima doen. Het was ook heel divers, paden, trappen, ladders klimmen over rotsen echt allemaal heel leuk, alleen het weer begon minder te worden en we begonnen ook beetje zorgen te maken want door de bewolking konden we Kaapstad niet zien en ook niet de top van de Tafelberg, we gingen op een plekje zitten en keken even de kat uit de boom en dronken en aten wat. Toen opeens een groepje Zuid Afrikaanse mensen er aan kwamen, mooi dachten we kunnen we deze mensen vragen of het wel verstandig was om verder te gaan. Deze mensen voor allemaal heel erg vriendelijk en vroegen wat onze bedoelingen waren. Ik zei bovenop Tafelberg komen, nou dat rade hij gelijk af want de kabellift die na de top gaat was ook al gesloten. Toen vertelde we over de route wat Neeltje zijn mentor over had, en daarop zeiden ze dat die nu prima te doen was, en dat we gewoon de pad moesten volgen. Nou zou je denken geen probleem dus we gingen volle moed verder, na 100 meter lopen riepen ze ons weer want we waren van de pad af geraakt. Ze boden aan om met ze mee te lopen tot dat de paden weer wat duidelijker waren, want nu was het soms echt niet te zien omdat het herfst was en de paden beetje overwoekert waren. Na een tijdje met deze groep meegelopen te hebben zeiden ze op een gegeven moment dat we nu makkelijk alleen de weg konden vinden, en als we het niet wisten dat we moesten blijven tot dat ze er weer waren. Vriendelijke bedankte we de mensen en gingen op eigen voet verder, de mist was wel heel erg jammer. Het ontnam al onze uitzicht en die had hier echt super mooi moeten zijn, want in het mist was het al mooi wat we konden zien vlak om ons heen. Op een gegeven moment kwamen we bij een paal, dit was waar de afdaling begin van Nursery Ravine. We moesten een lader na beneden, en daarna begon de afdaling met een trap, niet zomaar een trap, het was een trap voor reuzen hahaha. Vooral Neeltje met haar kleine benen had moeite om de trap af te gaan, je moet niet denken aan een trap zoals in een huis maar natuur steen wat nat en glad is. Het was soms glibberig en glijden om beneden te komen, het duur wel lang maar gelukkig ging het over in een pad. Wat zag ik daar dan in een web hahaha, een vette dikke spin met harige poten, en ik kan je zeggen dat we er heel veel tegen zijn gekomen. Ik ben geen mietje maar deze spinnen zou ik niet oppakken bah. De afdaling ging verder door een bos en de pad ging over na rotsen en van rotsen na paden, het was echt heel leuk om te doen, door de bewolking was het aardig fris ik moet er niet aandenken om dit met 30 graden in de volle zon te doen pfffff. Maar aan alles kwam een eind ook hier aan, tegen half 12 waren we weer in de tuin van Kristenbosch beland. Hier hebben we ook lekker rond lopen en gekeken tot dat we bij een theehuisje aan kwamen, hier hebben we even wat gegeten en gedronken. We liepen de tuin uit en nu moesten we nog na huis, dit was ook nog een 4 km wat we moesten lopen. Maar zeker niet erg om te doen, onderweg zie je weer van alles. Als ik het nog niet gezegd had, zet Kaapstad op je verlanglijstje. Echt een aanrader.

P.s.
Mocht je dit verhaaltje lezen, mail Neeltje even om te vragen of ze nog spierpijn had de volgende dag.

Dus vroeg uit ons bedje, dat betekende rond half 6 kwart voor 6 eruit, want we moesten om 6 uur onze taxi chauffeur wakker bellen zodat die om half 7 bij ons aanwezig kon zijn. Gelukkig was die al wakker en om half 7 stond die netjes voor onze deur te wachten, het rare was wel dat er een vrouw op de voorstoel lag te slapen. Maar hier hebben we niet na gevraagd wat daar de bedoeling van was. We moesten na Kristenbosch dat is een Botanische tuin aan de voet van de Tafelberg hier begint onze klim ook, bij de ingang zagen we een bordje dat we 40 rand p.p. moesten betalen voor de entree ongeveer 4 euro. We gaven 100 rand en de bewaker keek ons aan en vroeg aan een andere bewaker om wissel geld die daarop raar keek na de andere en tegen ons zei dat we door konden lopen. We vonden dit raar maar aan het einde van de wandeling kwamen we erachter dat de entree voor 8 uur gratis is, want de ene bewaker die zei dat we door konden lopen zag ons aan het einde van de wandeling en sprak ons vriendelijke aan en bood zijn excuses voor de andere bewaker want die had gelijk moeten zeggen dat het gratis was en niet aan hem moest vragen voor wisselgeld. Hij had de andere bewaker niet gemeld bij de leiding maar wel een hard woordje tegen hem gesproken. Na een praatje met deze vriendelijke man gemaakt te hebben bedankten we heb nog. Maar dit gebeurde aan de einde dus ik dwaal een beetje af, we gingen na binnen en het was heel mooi in het schermer. Het uitzicht over Kaapstad was prachtig met al die lichtjes, en we konden de tafelberg ook goed zien dus begonnen we met goede moed de klim. Zoals ik zei begonnen we in de tuin van Kristenbosch een aanrader voor tuinliefhebbers en wandelaars, via paden liepen we richting Skeleton Gorge. Deze begint lekker rustig en tot nu toe niet heel moeilijk, maar de mentor van Neeltje had deze beklimming en afdaling aangeraden. En zei dat die goed te doen is en ook veilig, want op de Tafelberg kun je door 2 dingen overvallen worden en dat zijn berovers en het weer, dit gebied is niet heel erg populair bij toeristen dus de kans op beroving was heel erg klein en door in groepen te gaan wordt de kans heel maar kleiner. Het weer is ook heel erg gevaarlijk, er vallen elke jaar doden daar dat mensen in heel slecht weer terecht komen. Maar om het samen te vatten, als je de tafelberg beklimt moet je dat nooit in je eentje doen en heel goed opletten wat het weer doet. De klim begon rustig en het is heel goed onderhouden, steeds ver en ver werd de route ook moeilijker en zwaarder maar zeker niet onmogelijk een beetje basis conditie en klim kunsten kun je deze route prima doen. Het was ook heel divers, paden, trappen, ladders klimmen over rotsen echt allemaal heel leuk, alleen het weer begon minder te worden en we begonnen ook beetje zorgen te maken want door de bewolking konden we Kaapstad niet zien en ook niet de top van de Tafelberg, we gingen op een plekje zitten en keken even de kat uit de boom en dronken en aten wat. Toen opeens een groepje Zuid Afrikaanse mensen er aan kwamen, mooi dachten we kunnen we deze mensen vragen of het wel verstandig was om verder te gaan. Deze mensen voor allemaal heel erg vriendelijk en vroegen wat onze bedoelingen waren. Ik zei bovenop Tafelberg komen, nou dat rade hij gelijk af want de kabellift die na de top gaat was ook al gesloten. Toen vertelde we over de route wat Neeltje zijn mentor over had, en daarop zeiden ze dat die nu prima te doen was, en dat we gewoon de pad moesten volgen. Nou zou je denken geen probleem dus we gingen volle moed verder, na 100 meter lopen riepen ze ons weer want we waren van de pad af geraakt. Ze boden aan om met ze mee te lopen tot dat de paden weer wat duidelijker waren, want nu was het soms echt niet te zien omdat het herfst was en de paden beetje overwoekert waren. Na een tijdje met deze groep meegelopen te hebben zeiden ze op een gegeven moment dat we nu makkelijk alleen de weg konden vinden, en als we het niet wisten dat we moesten blijven tot dat ze er weer waren. Vriendelijke bedankte we de mensen en gingen op eigen voet verder, de mist was wel heel erg jammer. Het ontnam al onze uitzicht en die had hier echt super mooi moeten zijn, want in het mist was het al mooi wat we konden zien vlak om ons heen. Op een gegeven moment kwamen we bij een paal, dit was waar de afdaling begin van Nursery Ravine. We moesten een lader na beneden, en daarna begon de afdaling met een trap, niet zomaar een trap, het was een trap voor reuzen hahaha. Vooral Neeltje met haar kleine benen had moeite om de trap af te gaan, je moet niet denken aan een trap zoals in een huis maar natuur steen wat nat en glad is. Het was soms glibberig en glijden om beneden te komen, het duur wel lang maar gelukkig ging het over in een pad. Wat zag ik daar dan in een web hahaha, een vette dikke spin met harige poten, en ik kan je zeggen dat we er heel veel tegen zijn gekomen. Ik ben geen mietje maar deze spinnen zou ik niet oppakken bah. De afdaling ging verder door een bos en de pad ging over na rotsen en van rotsen na paden, het was echt heel leuk om te doen, door de bewolking was het aardig fris ik moet er niet aandenken om dit met 30 graden in de volle zon te doen pfffff. Maar aan alles kwam een eind ook hier aan, tegen half 12 waren we weer in de tuin van Kristenbosch beland. Hier hebben we ook lekker rond lopen en gekeken tot dat we bij een theehuisje aan kwamen, hier hebben we even wat gegeten en gedronken. We liepen de tuin uit en nu moesten we nog na huis, dit was ook nog een 4 km wat we moesten lopen. Maar zeker niet erg om te doen, onderweg zie je weer van alles. Als ik het nog niet gezegd had, zet Kaapstad op je verlanglijstje. Echt een aanrader.

P.s.
Mocht je dit verhaaltje lezen, mail Neeltje even om te vragen of ze nog spierpijn had de volgende dag.

Even een rustig dagje

Even een rustig dagje, had na het dage Lionshead en Singal Hill wel toe aan een rustig dagje. Dus was van plan om rustig aan me dag te beginnen, eerst heb ik Neeltje uitgezwaaid om kwart over 7 en toen heb ik rustig wat gegeten. Na me rugtas ingepakt te hebben ben ik na het plaatselijke koffie shop gegaan waar ik elke dag wel e vinden was hahahaha. Ze vroegen nu ook aan mij of ik een stempelkaart wilden hebben maar had ze uitgelegd dat ik maar een weekje hier verbleef. Na een lekkere bakkie ben ik na de Pick and Pay gegaan, dit is een supermarkt waar alles te verkrijgen is. Beetje de C1000 in Nederland. De arme Zuid Afrikaan kunnen hier geen boodschappen doen simpelweg dat het hier verschrikkelijk duur voor hun is, Shop right en Mr Price is het alternatief voor deze mensen. Hier is alles wat goedkoop, een soort van aldi moet je aandenken. Voor de derde keer ging ik na Kaapstad centrum, en je weet dat er aantal dingen gebeuren, dat is dat je in de metro gevraagd wordt om geld te geven, dat je op de metro station gevraagd wordt om geld te geven en dat je in Kaapstad ook gevraagd wordt om geld te geven. Het is soms heel moeilijk om nee te zeggen, maar wat ik hoorde is dat je beter spullen, eten en drinken kan kopen in raampjes langs de weg dan zo mensen te helpen. Of op de vele markten rond kijken of ze daar wat leuks hebben en dat te kopen. Zo steun je mensen die van de township komen en die om een goede manier hun familie daar mee kunnen onderhouden. Dus mocht je hier komen fruit en drinken in Kaapstad kopen bij de raampjes, het is goedkoper dan in de winkel bij de meeste gevallen en je helpt hiermee de mensen op een goede manier en dat ben ik ook gaan doen. Ik kwam het metro station uitlopen en het eerste wat op de planning stond was Castle of good hope, dit was the first line of defense in 1679 was het klaar het werd door de Nederlanders gebouwen om de Kaap te verdedigen tegen andere Europese grootmachten in die tijd Spanje, Groot Brittannië, Frankerijk, Portugal en nog een aantal landen waren heel geïnteresseerd in dit stuk land van wege de strategische positie. Dit ten nadelen van de lokale bevolking de Khoistam, deze werden onderdrukt en gebruikt als goedkope werkkrachten. Ook is er veel te zien hoe de Engelsen de Nederlanders versloegen en de Boerenoorlog dit is ook een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Zuid Afrika maar ik had er tot nu toe niet veel van gehoord. Oja als je voor 10 uur komt schieten ze nog een kanon af, nou ja een kanonnetje zal je bedoelen haha. Een man in uniform kwam er aan lopen, met in zijn hand een kanonnetje, deze zetten die op de grond en nog een aantal dingen gebeurde er nog om heen en die liet die het knallen. Nou ik was heel benieuwd hoe de echte grootte zou klinken want uit dit kanonnetje kwam al best een lawaai en rook uit. Nou de kasteel te bezichtig te hebben ben ik richting the Six District Museum gelopen, dit gaat over het ontruimen van een wijk in Kaapstad wat in de jaren 60 begonnen is en begin jaren 80 klaar was. De mensen kregen te horen dat ze weg moesten omdat dit grond voor de blanke mensen bestemd was, dus ze werden letterlijk hun huis uit geschopt. En als je niet wilde dan liep de politie wel een handje mee, waar moesten die mensen heen? Nou de regering bouwde nieuwe huizen, nou ja het had een dak en daar was alles mee gezegd. Maar voor die huizen moesten ze flink betalen, terwijl ze hun huis zijn uitgeschopt en daar hebben ze helemaal nix voor gekregen. Dus werden ze dubbel gepakt door de regering. Het museum is opgezet door de bewoners zelf om de wereld te laten zien wat hier gebeurd is, in deze wijk woonde eigenlijk van alle nationaliteiten wat. Het was een gemengde wijk, van kleur tot geloof maar ze waren samen 1 familie. De oprichter zat er zelf ook en vertelde verhalen wat er allemaal gebeurd is, heel interessant om na te luisteren. In totaal ging het om 5000 mensen waarvan hun huizen afgepakt werden en met de grond gelijk werd gemaakt. Het is een kleine museum maar heel indrukwekkend om de verhalen via foto's te zien. Maar nu had ik wel wat trek gekregen en ging ik na een tentje waar ze lekkere broodjes en natuurlijk koffie verkochten. Vanuit hier liep ik na Company garden om daar lekker op het gras een uiltje te knappen, want kun de flinke wandeling van gisteren nog in me benen voelen. Op bestemming aangekomen zocht ik een lekker rustig plekje op waar ik lang uit in het gras kon liggen. Als je wilt weten hoe het daar eruit ziet moet je op internet opzoeken, het is hier super mooi en weer iets in Kaapstad wat door een Nederlander gemaakt is. Oorspronkelijk was het een moestuin voor de VOC maar later hebben ze een botanische tuin van gemaakt. Liggend hier met een uitzicht om Table mountain, Loinshead en Singal Hill is het fantastisch om hier te zijn, en als jezelf hier komt neem er de tijd voor om hier rustig te zitten en vergeet niet de nootjes voor de brutale eekhoorns haha. Na een tijdje werd ik gestoord door schoolkinderen die pauze hadden, dus besloot ik verder te gaan na een ander museum. Die gebouw was ook gemaakt door de Nederlanders, alleen hier wordt je niet trots van. Het was namelijk de Slave Lodge hier konden 1000 slaven gehouden worden en gemiddeld stierven er 20% daarvan dus de omstandigheden hier waren erbarmelijk. Deze museum gaat niet alleen over slaven van Zuid Afrika, maar ook over de hele wereld, van vroeger en nu. Ik heb hier een hele tijd rond gelopen van allerlei dingen bekeken hoe ze slaven vastbonden, vervoerden en andere onmenselijkheden. Je zou zeggen dat de mensen hier vol haat zitten te kijken na blanken en andere rijke mensen maar dat is niet zo, je hoort van verhalen van overvallen en andere dingen. Maar dat is echt een heel piep klein deel van de bevolking, de meeste mensen zijn hard werkende mensen of werk zoekende. Ik wil niet zeggen dat Zuid Afrika 100% veilig is, als je een aantal regels volgt dan is er niets aan de hand. Wij gaan s' avond over straat op druk bezochte plekken, moeten we via een rustige stille plek na huis nemen we een taxi. In Kaapstad zijn een aantal wijken waar je beter echt niet wil komen Atlone, Woodstock, Wijnberg zijn bij ons bekend. Voordat je ergens heen gaat ga je plannen hoe je er komt en of het veilig is met de openbaar vervoer. Een paar simpele dingen wat je gewoon moet doen, maar overdag is er weinig om voor te vrezen, behalve voor het verkeer wat rijden kunnen ze hier echt niet. Ik was nog bij de Slave Lodge en is one of the thing to go to, indrukwekkend wat dit land heeft meegemaakt en waar het na toe wilt. Ik keek hoe laat het was en het was tijd om na huis te gaan want anders zou Neeltje voor een dichte deur staan, en die kans was groot want ik was aan de late kant. Snel na de metro ik keek na de tijden en kwam erachter dat ik 20 minuten moest wachten en te laat was, ik belde Neeltje om te zeggen dat ik te laat was maar ze zei dat ik me niet druk moest maken want de ketting van haar fiets was er af dus moest ze lopen. Ik pakte de metro en ik stapte weer bij Newsland er uit en liep na Glenhaven waar we verblijven, en toen ik er bijna was kwam ik Neeltje tegen met de fiets in de hand, gauw ging ik na haar toe en gaf een dikke kus en als een stoere fietsenmaker maakte ik gauw haar fiets en kreeg daarvoor weer een dikke kus terug. Samen liepen we terug na ons huisje

Een rondje Lionshead en Singal Hill,

Ik begon al vroeg vanochtend, was heel ietsjes later dan Neeltje uit bed gegaan. Na een ontbijtje ben ik weer richting Kaapstad centrum gegaan, want ik wilde vandaag een rondje Kaapstad lopen. Bij de info balie op het metro station van centrum Kaapstad zeiden dat het niet zo verstandig was omdat het berg op is en heel ver lopen dus moest ik maar met de taxi gaan. Zo eigenwijs dat ik ben pakte ik het plattegrondje en begin richting company garden te lopen vandaar het wilde ik na Camps Bay lopen, en dan tussen Table mountain en Loinshead door. Met frisse moet begon ik de wandel tocht en moet je zeggen Kaapstad is echt mooi, overal nu dat het zo mooi weer is, 29 graden geen winden en strak blauwe helder hemel. Wat wil je als Nederlander meer. Nou daar kwam ik na 2 uur lopen achter, ik was bijna tussen Table mountain en Loinshead toen me hakken zeer begonnen te doen. Maar niet zo zeer dat ik dacht dat er wat was, na een kwartiertje ben ik toch maar eens gaan kijken en kwam erachter dat ik last van een baar had. Niet gek als je denk dat ik op me nieuwe schoenen ben gaan lopen. Dus onderweg na Camps Bay moest ik ook een paar blaren pleisters weten te scoren, dat bleek lastiger dan ge dacht. Ik was nu tussen Table mountain en Loinshead door en kwam uit in een mega luxe villa wijk waar in Nederland een puntje aangezogen kan worden. Tussen de villa’s door wist ik een weg te vinden na het strand van Camps Bay, en het was weer een plaatje om te zien. Ik keek 360 graden om me heen en kwam tot de conclusie dat wondere niet de wereld uit waren, of waren we in Nederland gewoon niet gewend dat er zo iets moois bestaat. Wandelen langs het strand kwam ik bij de wc een bord tegen van be shark smart, hierop staat wat je allemaal moet weten over de white shark. En dan in drie talen Engels, Afrikaans en IsiZulu. Heel leuk om te zien, gelukkig begint het bord met dat haai aanvallen maar heel zelden voorkomen. Toen ben ik een terrasje gaan om zoeken om een lekker bakje koffie te drinken en van een lekkere broodje te eten. Na deze lekkere versnapering ben ik richting Clifton beach gelopen, en als je denk dat het niet luxer kan dan is het hier wel. Strak aan het strand mega appartementen en mooie villa’s, het trieste is wel dat je minder op een steenworp afstand ergens tussen de rosten mensen ziet wonen wat helemaal nix hebben, echt helemaal nix. Dit geeft wel een heel naar gevoel en dat geeft ook een heel goed beeld van Zuid Afrika, het verschil tussen rijk en arm is super groot. Het land is wel goed onderweg maar is er nog lang niet, gisteren sprak ik met een man die ze in Zuid Afrika gekleurd noemen, dat beteken niet zwart en niet wit dus gekleurd. Die man had een tentoonstelling gemaakt over de apartheid, heb een half uurtje met die man gepraat en hij liet me zijn tentoonstelling snel en gaf de bijbehorende uitleg bij. 1 ding bleef die op hameren dat is dat Zuid Afrika een stap in de goede richting heeft gezet maar er lang nog niet is. En daar moest ik aandenken toen ik die luxe villa zag en die man die tussen de rotsen woont. Met een vreemd gevoel liep ik door, maar als je zo langs de kust loop zie je gewoon van alles en nog wat behalve wat ik nodig had blaren pleisters, en wat een geluk een drogist tussen Seapoint en Clifton. En werd ook tijd want het begon al aardig zeer te doen en als ik op tijd thuis wilde zijn moest ik nog wel even flinke door stappen. Nadat ik de pleisters had aan gebracht kon ik weer me wandelschoenen aan doen en me slippers in me rugtas. Ik vervolgde me weg langs Seapoint, Greenpoint, Mouille point om uiteindelijk bij V&A Waterfront uit te komen. Nu had ik lekker langs de kustlijn gewandeld en van alles gezien, en als je hier mocht komen zeker de moeite waar om deze route te lopen. Bij de Waterfront ging ik nog een wrap to go halen om vervolgens weer Cape town station te lopen, daar pakte ik de metro richting Newlands om daar lekker samen met Neeltje uit eten te gaan. Ik weet niet of ik het al verteld had, maar het eten is hier super lekker. Bah wat is het toch vervelend om in Kaapstad te zijn hahaha.