Vandaag weer lekker vroeg op gestaan want we wilden de

Vandaag weer lekker vroeg op gestaan want we wilden de Tafelberg beklimmen via Skeleton Gorge en afdalen langs de Nursery Ravine. Dus vroeg uit ons bedje, dat betekende rond half 6 kwart voor 6 eruit, want we moesten om 6 uur onze taxi chauffeur wakker bellen zodat die om half 7 bij ons aanwezig kon zijn. Gelukkig was die al wakker en om half 7 stond die netjes voor onze deur te wachten, het rare was wel dat er een vrouw op de voorstoel lag te slapen. Maar hier hebben we niet na gevraagd wat daar de bedoeling van was. We moesten na Kristenbosch dat is een Botanische tuin aan de voet van de Tafelberg hier begint onze klim ook, bij de ingang zagen we een bordje dat we 40 rand p.p. moesten betalen voor de entree ongeveer 4 euro. We gaven 100 rand en de bewaker keek ons aan en vroeg aan een andere bewaker om wissel geld die daarop raar keek na de andere en tegen ons zei dat we door konden lopen. We vonden dit raar maar aan het einde van de wandeling kwamen we erachter dat de entree voor 8 uur gratis is, want de ene bewaker die zei dat we door konden lopen zag ons aan het einde van de wandeling en sprak ons vriendelijke aan en bood zijn excuses voor de andere bewaker want die had gelijk moeten zeggen dat het gratis was en niet aan hem moest vragen voor wisselgeld. Hij had de andere bewaker niet gemeld bij de leiding maar wel een hard woordje tegen hem gesproken. Na een praatje met deze vriendelijke man gemaakt te hebben bedankten we heb nog. Maar dit gebeurde aan de einde dus ik dwaal een beetje af, we gingen na binnen en het was heel mooi in het schermer. Het uitzicht over Kaapstad was prachtig met al die lichtjes, en we konden de tafelberg ook goed zien dus begonnen we met goede moed de klim. Zoals ik zei begonnen we in de tuin van Kristenbosch een aanrader voor tuinliefhebbers en wandelaars, via paden liepen we richting Skeleton Gorge. Deze begint lekker rustig en tot nu toe niet heel moeilijk, maar de mentor van Neeltje had deze beklimming en afdaling aangeraden. En zei dat die goed te doen is en ook veilig, want op de Tafelberg kun je door 2 dingen overvallen worden en dat zijn berovers en het weer, dit gebied is niet heel erg populair bij toeristen dus de kans op beroving was heel erg klein en door in groepen te gaan wordt de kans heel maar kleiner. Het weer is ook heel erg gevaarlijk, er vallen elke jaar doden daar dat mensen in heel slecht weer terecht komen. Maar om het samen te vatten, als je de tafelberg beklimt moet je dat nooit in je eentje doen en heel goed opletten wat het weer doet. De klim begon rustig en het is heel goed onderhouden, steeds ver en ver werd de route ook moeilijker en zwaarder maar zeker niet onmogelijk een beetje basis conditie en klim kunsten kun je deze route prima doen. Het was ook heel divers, paden, trappen, ladders klimmen over rotsen echt allemaal heel leuk, alleen het weer begon minder te worden en we begonnen ook beetje zorgen te maken want door de bewolking konden we Kaapstad niet zien en ook niet de top van de Tafelberg, we gingen op een plekje zitten en keken even de kat uit de boom en dronken en aten wat. Toen opeens een groepje Zuid Afrikaanse mensen er aan kwamen, mooi dachten we kunnen we deze mensen vragen of het wel verstandig was om verder te gaan. Deze mensen voor allemaal heel erg vriendelijk en vroegen wat onze bedoelingen waren. Ik zei bovenop Tafelberg komen, nou dat rade hij gelijk af want de kabellift die na de top gaat was ook al gesloten. Toen vertelde we over de route wat Neeltje zijn mentor over had, en daarop zeiden ze dat die nu prima te doen was, en dat we gewoon de pad moesten volgen. Nou zou je denken geen probleem dus we gingen volle moed verder, na 100 meter lopen riepen ze ons weer want we waren van de pad af geraakt. Ze boden aan om met ze mee te lopen tot dat de paden weer wat duidelijker waren, want nu was het soms echt niet te zien omdat het herfst was en de paden beetje overwoekert waren. Na een tijdje met deze groep meegelopen te hebben zeiden ze op een gegeven moment dat we nu makkelijk alleen de weg konden vinden, en als we het niet wisten dat we moesten blijven tot dat ze er weer waren. Vriendelijke bedankte we de mensen en gingen op eigen voet verder, de mist was wel heel erg jammer. Het ontnam al onze uitzicht en die had hier echt super mooi moeten zijn, want in het mist was het al mooi wat we konden zien vlak om ons heen. Op een gegeven moment kwamen we bij een paal, dit was waar de afdaling begin van Nursery Ravine. We moesten een lader na beneden, en daarna begon de afdaling met een trap, niet zomaar een trap, het was een trap voor reuzen hahaha. Vooral Neeltje met haar kleine benen had moeite om de trap af te gaan, je moet niet denken aan een trap zoals in een huis maar natuur steen wat nat en glad is. Het was soms glibberig en glijden om beneden te komen, het duur wel lang maar gelukkig ging het over in een pad. Wat zag ik daar dan in een web hahaha, een vette dikke spin met harige poten, en ik kan je zeggen dat we er heel veel tegen zijn gekomen. Ik ben geen mietje maar deze spinnen zou ik niet oppakken bah. De afdaling ging verder door een bos en de pad ging over na rotsen en van rotsen na paden, het was echt heel leuk om te doen, door de bewolking was het aardig fris ik moet er niet aandenken om dit met 30 graden in de volle zon te doen pfffff. Maar aan alles kwam een eind ook hier aan, tegen half 12 waren we weer in de tuin van Kristenbosch beland. Hier hebben we ook lekker rond lopen en gekeken tot dat we bij een theehuisje aan kwamen, hier hebben we even wat gegeten en gedronken. We liepen de tuin uit en nu moesten we nog na huis, dit was ook nog een 4 km wat we moesten lopen. Maar zeker niet erg om te doen, onderweg zie je weer van alles. Als ik het nog niet gezegd had, zet Kaapstad op je verlanglijstje. Echt een aanrader.

P.s.
Mocht je dit verhaaltje lezen, mail Neeltje even om te vragen of ze nog spierpijn had de volgende dag.

Dus vroeg uit ons bedje, dat betekende rond half 6 kwart voor 6 eruit, want we moesten om 6 uur onze taxi chauffeur wakker bellen zodat die om half 7 bij ons aanwezig kon zijn. Gelukkig was die al wakker en om half 7 stond die netjes voor onze deur te wachten, het rare was wel dat er een vrouw op de voorstoel lag te slapen. Maar hier hebben we niet na gevraagd wat daar de bedoeling van was. We moesten na Kristenbosch dat is een Botanische tuin aan de voet van de Tafelberg hier begint onze klim ook, bij de ingang zagen we een bordje dat we 40 rand p.p. moesten betalen voor de entree ongeveer 4 euro. We gaven 100 rand en de bewaker keek ons aan en vroeg aan een andere bewaker om wissel geld die daarop raar keek na de andere en tegen ons zei dat we door konden lopen. We vonden dit raar maar aan het einde van de wandeling kwamen we erachter dat de entree voor 8 uur gratis is, want de ene bewaker die zei dat we door konden lopen zag ons aan het einde van de wandeling en sprak ons vriendelijke aan en bood zijn excuses voor de andere bewaker want die had gelijk moeten zeggen dat het gratis was en niet aan hem moest vragen voor wisselgeld. Hij had de andere bewaker niet gemeld bij de leiding maar wel een hard woordje tegen hem gesproken. Na een praatje met deze vriendelijke man gemaakt te hebben bedankten we heb nog. Maar dit gebeurde aan de einde dus ik dwaal een beetje af, we gingen na binnen en het was heel mooi in het schermer. Het uitzicht over Kaapstad was prachtig met al die lichtjes, en we konden de tafelberg ook goed zien dus begonnen we met goede moed de klim. Zoals ik zei begonnen we in de tuin van Kristenbosch een aanrader voor tuinliefhebbers en wandelaars, via paden liepen we richting Skeleton Gorge. Deze begint lekker rustig en tot nu toe niet heel moeilijk, maar de mentor van Neeltje had deze beklimming en afdaling aangeraden. En zei dat die goed te doen is en ook veilig, want op de Tafelberg kun je door 2 dingen overvallen worden en dat zijn berovers en het weer, dit gebied is niet heel erg populair bij toeristen dus de kans op beroving was heel erg klein en door in groepen te gaan wordt de kans heel maar kleiner. Het weer is ook heel erg gevaarlijk, er vallen elke jaar doden daar dat mensen in heel slecht weer terecht komen. Maar om het samen te vatten, als je de tafelberg beklimt moet je dat nooit in je eentje doen en heel goed opletten wat het weer doet. De klim begon rustig en het is heel goed onderhouden, steeds ver en ver werd de route ook moeilijker en zwaarder maar zeker niet onmogelijk een beetje basis conditie en klim kunsten kun je deze route prima doen. Het was ook heel divers, paden, trappen, ladders klimmen over rotsen echt allemaal heel leuk, alleen het weer begon minder te worden en we begonnen ook beetje zorgen te maken want door de bewolking konden we Kaapstad niet zien en ook niet de top van de Tafelberg, we gingen op een plekje zitten en keken even de kat uit de boom en dronken en aten wat. Toen opeens een groepje Zuid Afrikaanse mensen er aan kwamen, mooi dachten we kunnen we deze mensen vragen of het wel verstandig was om verder te gaan. Deze mensen voor allemaal heel erg vriendelijk en vroegen wat onze bedoelingen waren. Ik zei bovenop Tafelberg komen, nou dat rade hij gelijk af want de kabellift die na de top gaat was ook al gesloten. Toen vertelde we over de route wat Neeltje zijn mentor over had, en daarop zeiden ze dat die nu prima te doen was, en dat we gewoon de pad moesten volgen. Nou zou je denken geen probleem dus we gingen volle moed verder, na 100 meter lopen riepen ze ons weer want we waren van de pad af geraakt. Ze boden aan om met ze mee te lopen tot dat de paden weer wat duidelijker waren, want nu was het soms echt niet te zien omdat het herfst was en de paden beetje overwoekert waren. Na een tijdje met deze groep meegelopen te hebben zeiden ze op een gegeven moment dat we nu makkelijk alleen de weg konden vinden, en als we het niet wisten dat we moesten blijven tot dat ze er weer waren. Vriendelijke bedankte we de mensen en gingen op eigen voet verder, de mist was wel heel erg jammer. Het ontnam al onze uitzicht en die had hier echt super mooi moeten zijn, want in het mist was het al mooi wat we konden zien vlak om ons heen. Op een gegeven moment kwamen we bij een paal, dit was waar de afdaling begin van Nursery Ravine. We moesten een lader na beneden, en daarna begon de afdaling met een trap, niet zomaar een trap, het was een trap voor reuzen hahaha. Vooral Neeltje met haar kleine benen had moeite om de trap af te gaan, je moet niet denken aan een trap zoals in een huis maar natuur steen wat nat en glad is. Het was soms glibberig en glijden om beneden te komen, het duur wel lang maar gelukkig ging het over in een pad. Wat zag ik daar dan in een web hahaha, een vette dikke spin met harige poten, en ik kan je zeggen dat we er heel veel tegen zijn gekomen. Ik ben geen mietje maar deze spinnen zou ik niet oppakken bah. De afdaling ging verder door een bos en de pad ging over na rotsen en van rotsen na paden, het was echt heel leuk om te doen, door de bewolking was het aardig fris ik moet er niet aandenken om dit met 30 graden in de volle zon te doen pfffff. Maar aan alles kwam een eind ook hier aan, tegen half 12 waren we weer in de tuin van Kristenbosch beland. Hier hebben we ook lekker rond lopen en gekeken tot dat we bij een theehuisje aan kwamen, hier hebben we even wat gegeten en gedronken. We liepen de tuin uit en nu moesten we nog na huis, dit was ook nog een 4 km wat we moesten lopen. Maar zeker niet erg om te doen, onderweg zie je weer van alles. Als ik het nog niet gezegd had, zet Kaapstad op je verlanglijstje. Echt een aanrader.

P.s.
Mocht je dit verhaaltje lezen, mail Neeltje even om te vragen of ze nog spierpijn had de volgende dag.