Gisteren onder het avondeten hebben Neeltje en ik gehad over het Cage Diving, we wisten niet precies wat we er van moesten verwachten en je hoort allemaal verhalen over. Ik wilde al van kleins af aan een witte haai zien, en in Gansbaai ben je daarop de juiste plek. Uiteindelijk heb ik Neeltje kunnen overhalen om het te kunnen doen, we hebben het via onze hostel geregeld en die gingen altijd met White Shark Adventures. Het mooie daarvan is dat ze ook locale projecten steunen, eentje is dat ze kinderen in arme wijken een goede maaltijd krijgen. Dus de knop was door gehakt en nu slapen want de volgende ochtend was het zover. Eindelijk was het ochtend we namen als eerste een tabletje tegen zeeziekte, en daarna pakte we onze spulletje bij elkaar omdat we bij White Shark Adventures gingen ontbijten. Het was maar een klein stukje rijden en we waren als eerste aanwezig, gauw de formulieren invullen wat zegt dat je White Shark Adventures niet aansprakelijk stelt voor een ongeluk wat tot de dood kan lijden. Na een ontbijtje kregen we een briefing wat er vandaag ging gebeuren, we hadden geluk normaal bestond een groep uit 20 man en nu waren we met 8 man. Das dus een goed begin want dat betekende dat iedereen langer in de kooi kon blijven zitten, alleen wist die niet of je daar blij van werd want het water hier is rond de 14 graden. In Umkomaas was dat 21 graden dus een heel verschil brrr. We gingen na de haven waar het bootje Nemo te water werd gelaten zodat we op het bootje konden, de reis ging na Dyer Island wat wereldwijd bekend is geworden door Discovery Channel. Op dit eiland leven zeeleeuwen en dat is juiste het favoriete eten van de witte haai, en niet de mens wat sommige mensen denken. Na een 15 minuten waren we er, alleen Neeltje had weer last van zeeziekte. Ze zei dat het mee viel en niet zo erg als in Umkomaas was, maar toch ging ze even wel de visjes voeren want dan knap je van op. De boot lag aan anker en ze lieten de kooi te water, een dikke vissenkop ging aan het touw waar mee ze de haai na de kooi kon lokken. En niet veel later zagen we 2 haaien om onze boot zwemmen, Neeltje en ik zaten in de eerste groep dat te water moest. Ik sprong als eerste de kooi in om deze prachtige dieren te bewonderen, Neeltje volgde als 2^e en keken we samen na deze dieren. Het 1^e wat opviel was het water, dit was echt ontzettend koud niet normaal. Gewoon boorbijten want op een afstand van een meter zagen we witte haaien. Echt super gaaf om te zien, na 20 minuten moesten we eruit en konden we vanaf e boot de haaien zien. Om vanaf de boot te kijken was al een hele belevenis laat staan in de kooi onder water. Na 20 minuten mochten we er weer in, alleen nu leek het water nog kouder haha. Echt het veel zwaar tegen om in de kooi te blijven wat koud, na een 15 minuten hielden Neeltje en ik het voor gezien en klommen eruit om vanuit de boot te kijken. Ik had me fototoestel gepakt om de haaien op de foto te zitten, paar keer lukte het net niet opeens sprong een haai en kon ik net op tijd de haai op de foto zetten. Als het internet het goed doet zal ik het uploaden want het is een hele mooie foto geworden, maar het zat er ook al weer op de andere groep kwam uit het water en onze boot ging weer richting de haven. Daar aangekomen was Neeltje blij dat ze op land was samen met een Amerikaanse vrouw, we liepen allemaal terug waar de lunch al op ons wacht. We vroegen ons af of die boot met het platform de boot was dat je op Discovery Channel zag waarmee ze haaien vangen en taggen, en we kregen van de crew bevestig dat het die boot was. Alleen waren ze niet blij dat die boot er was want ook al doen ze dat voor de wetenschap en proberen ze de haaien te helpen, maar het blijk dat sommige haaien later sterven aan stres wat veroorzaak is door die boot omdat ze gevangen en getagd zijn. Dus alles wat je op tv ziet hoeft niet goed te zijn zo zie je maar weer. Na de lunch kregen we een dvd te zien van onze tocht, we besloten om deze te kopen. Na onze nieuwe aanwinst gingen we verder na Hermanus wat hele mooi rots stranden heeft en in het walvis seizoen is het hier ontzettend druk. Na Hermanus ging onze reis verder na Franschhoek, dit is samen met Stellenbosch de place to be voor wijndrinkers. Neeltje en ik gaan morgen wijnproeven in Franschhoek en daarna champagne en bubbelwijn in Stellenbosch dus dat belooft nog wat mmmmmmmmm.