Pieter-South-Africa.reismee.nl

Coffee Bay Sugarloaf

We hadden de wekker om 8 uur gezet, toen we wakker warden waren we nog moe van het reizen. Toen we buiten komen was de omgeving echt een plaatje, het is hier echt mooi en zeker de moeite waard om hier te komen, zorg alleen dat je een dikke terreinwagen bij je heb hahaha. Na een ontbijtje besloten we een wandeltocht te maken na paar grotten hier in de buurt, we werden door een dikke terreinwagen opgehaald. We moesten achterin plaats nemen, er zaten 5 donkere mannen waar van 1 de gids, ook dat er 1 een 4 jarige zoon meegenomen. De rit er na toe was ook weer heftig, er bestaan hier echt geen goede wegen. We kwamen op de bestemming aan, ik deed een 360 en kwam tot de conclusie dat dit nu al de moeite waard is. De omgeving is echt mooi, we moesten door een riviertje oversteken om de wandeling aan de overkant te kunnen beginnen. Het jongetje moest er ook over, ik zei tegen de vader dat ik hem wel wilde dragen omdat in de rivier allemaal stenen lagen en hij op blote voeten al lastig genoeg had, en ik had gelukkig me Teva's gelukkig aan dus voor mij was het geen probleem. Een van de mannen dacht lollig te zijn en reed met zijn dikke Jeep door de rivier, maar dat vond de gids helemaal geen goed plan en was een beetje boos. De man bood zijn excuus aan en bracht de Jeep weer aan de overkant. De wandeltocht kon nu beginnen, het was echt mooi om langs de kust te lopen, heuvel op heuvel af, maar opeens moesten we steil na beneden. De vader met zijn kind keek zei zij dat die niet verder ging, 1 van zijn vrienden besloot om bij hem te blijven dus gingen we met zijn vieren plus gids verder met de afdaling. De vader had een goede beslissing genomen want het was hem niet gelukt om beneden te komen, en zeker niet weer terug bovenop. Het werd ook een stuk moeilijker met lopen, losse stenen, natte en glad stenen, maar zeker nog steeds de moeite waard. We kwamen bij de eerste grot aan, het stelde niet veel voor en konden er zo door heen lopen. De tweede was een stuk groter, toen we binnen kwamen stonk het ook heel erg, echt ranzig, allemaal vleermuizen poep. De andere 2 mannen hadden na het stank wel gezien en wilde na het gedeelte waar je van de rosten in het water kon springen. Dus we liepen verder maar kwam al snel een eind aan, want het was vloed en het waaide, waardoor er grootte golven tegen de rotsen aan sloegen waar we langs moesten. De gids zei dat het nu te gevaarlijk was en bood zijn excuus aan omdat we er niet heen konden, we vonden allemaal dat het gevaarlijk was dus vonden het zeker niet erg. Dus we moesten nu weer helemaal terug lopen na de Jeep waar de andere al op ons wachten. Bij de Jeep aangekomen had de gids nog een idee, we konden even verder op van de rotsen springen in de rivier. Ik en Neeltje zagen dat wel zitten, de vader van het jongetje wou ook en 1 van de andere mannen wilde ook wel en had best wel wat praatjes. Alleen het jongetje wilde ook mee maar dat kon niet, maar het jongetje wilde zo graag mee dat die begon te huilen, toen besloot de vader achter te blijven want zijn zoontje had anders te veel verdriet. Dus de man met praatjes, de gids en Neeltje en ik gingen verder, het was een klein stukje lopen en we harden al mensen. Op bestemming aangekomen zagen we de rivier en rotsen, ik dacht het stelt niet veel voor en klom omhoog, echter toen ik na beneden keek was het hoger dan verwacht. Met een grote sprong ging ik, je viel echt een stuk en met een harde plons kwam ik in het water. Wooooooooooo dat was gaaf nog een keer, ik klom uit het water en de praatjes maker stond nu boven. Ik klom na hem toe en hij zei dat het gekken werk was, ik moest lachen en zei dat je gewoon moest springen en niet moest denken. Maar hij was veel te bang om te springen dus besloot ik voor hem te gaan, en weer was het fun om het te doen. Nu zei Neeltje dat ik nu nog een keer moest springen voor de foto, en natuurlijk deed ik dat ook, alleen nu kwam ik harder neer dan de andere keren dus besloot ik dat het ook de laatste keer was. Neeltje zag het niet zo zitten, we wilde weg gaan opeens zei Neeltje ik wil het toch proberen. Ze klom na boven, maar eenmaal boven keek ze na beneden hahahaha. Het was een stuk hoger dan verwacht, en ze zei ik duf niet, maar toch opeens met een harde gil kwam ze na beneden en plonsde in het water. We keken later de foto terug en we moesten hard lachen, op de foto kon je haar doodangst in haar gezicht zien tijdens de sprongen. Dit is ook zeker een aanrader om te doen. Nu was het echt tijd om te gaan, de mannen brachten ons weer terug en namen afscheid. We hebben die dag nog na de strand van Coffee Bay gelopen en gespeeld met de honden en puppys hier. Ook hebben we genoten van het zonnetje, verder hebben we de planning voor morgen gemaakt, Greater Addo Elephant Park is de volgende bestemming. Het is ongeveer 8 uur rijden, we gaan om 6 uur uit bed om 7 uur verder te rijden. Dus we gaan vanavond op tijd onder de wol, ik ben nog steeds sprakeloos over Zuid Afrika. Het is een echt een heel mooi land, wat is Nederland eigenlijk een saai landje haha.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!